หลายคนยังจำกันได้ กับเหตุการณ์ 13 ชีวิตทีมหมูป่า หายไปในถ้ำหลวงขุนน้ำนางนอน เชียงราย ซึ่งมีเจ้าหน้าที่หลายภาคส่วนระดมกำลังกันเข้าค้นหา โดยเฉพาะตามปล่องต่างๆ ที่คาดว่า จะสามารถทะลุไปยังถ้ำหลวงได้ ล่าสุดเฟซบุ๊ก  Folk Kamponsak Sassadee  หนึ่งในทีมนักสำรวจ ออกมาโพสต์ภาพ สิ่งที่ตัวเองได้เจอ หลังลงไปสำรวจปล่องปริศนา โดยไม่เคยเผยที่ไหนมาก่อน ซึ่งระบุเรื่องราวว่า ผ่านไปกว่า 3 ปี   ก็เพิ่งเปิดเผยครั้งแรก กับภาพของหลักฐานบางสิ่งทึ่ไม่คิดว่าจะถูกพบในถ้ำแห่งนึงเหนือสุดในประเทศไทย  ใกล้ชายแดนพม่า   สถานที่ซึ่งห่างไกลจากบ้านกว่า 1800 กิโลเมตร  ที่ทางเข้านั้นมีขนาดพอดีตัวและได้ถูกปิดตายพรางไว้ด้วยก้อนหินหนักหลายร้อยกิโลกรัม  มันถูกพบโดยบังเอิญจากทีมทหารเฉพาะกิจฝ่ายค้นหาพิกัดแนวถ้ำที่อาจสามารถเชื่อมต่อกับภายในถ้ำหลวงเขานางนอน    เป็นระบบปล่องถ้ำลึกที่อยู่ในแนวขนานกับแนวของถ้ำหลวง  แต่ห่างกันในแนวดิ่งอย่างน้อยๆก็  200 เมตร  ซึ่งทีมทหารเฉพาะกิจจะสำรวจและทำพิกัดปล่องถ้ำไว้ให้แต่ละแห่ง  ส่วนการโรยตัวลงสำรวจถ้ำนั้นจะเป็นงานของฝ่ายลงสำรวจที่เชี่ยวชาญเรื่องถ้ำโดยเฉพาะ   และหลักฐานที่ค้นพบในถ้ำแห่งสุดท้าย  นั้นก็ตรงกับคำบอกเล่าของชาวเขาในพื้นที่ท่านนึง ซึ่งได้เจอก่อนหน้าลงสำรวจถ้ำแห่งนี้เพียง 2 วัน  ในระหว่างเดินทางถ่ายภาพหุบลึกหลังภูเขานางนอนในมุมสูงเพื่อคาดคะเนแนวถ้ำจากชายแดนช่วงหมู่บ้านผาหมี - ผาฮี้   ท่านผู้นั้นเล่าว่า  เมื่อหลายสิบปีก่อนสมัยยังไม่มีถนนขึ้นดอยผาหมี  ได้เคยเดินป่าไปเจอชาวพม่าคนนึงในหุบเขานางนอน   บนบ่าแบกกระสอบที่เลอะโคลน เนื้อตัวมอมแมม   เมื่อได้สอบถามว่าได้อะไรมา  เขาก็บอกตรงๆว่าได้ทองมาเยอะ  พลางวางกระสอบแล้วหยิบก้อนหินสีขาวนวลมาให้ดูแล้วก็เคาะมันจนแตก  จนได้เห็นว่ามีเกล็ดโลหะสีทองอยู่ภายในก้อนหิน แล้วชาวพม่าก็บอกว่าจะเอาไปถวายวัด  ไม่ต้องไปหาหรอกขนมาหลายเที่ยว   ไม่มีอีกแล้ว   ก่อนจะเดินทางข้ามเขากลับไป    ชาวเขาท่านนั้นก็เคยไปตามหาอยู่บ้าง  แต่ก็ไม่เคยเจออะไรที่ใกล้เคียงเพราะถ้ำนั้นมีมากมายหลายรูปแบบตลอดแนวเทือกเขา   กับความกลัวสิ่งลึกลับในถ้ำต่างๆที่ร่ำลือกันมานาน  และไม่ได้เข้าไปลึกมากนักกลัวจะมีอันตรายต่างๆ 

จนถึงภารกิจสำคัญในการหาปล่องถ้ำที่เชื่อมต่อกับภายในถ้ำหลวง   กว่า 10 วันที่ลงพื้นที่รอบภูเขานางนอน   กว่า  20 ปล่องถ้ำที่ลงสำรวจ  บางปล่องลึกแค่ไม่กี่เมตร  ปล่องลึกที่สุดนั้นคือ 500 เมตรแนวดิ่ง  จนในปล่องถ้ำสุดท้ายของวันที่ 10 นั่นเอง   ในสุดเส้นทางที่ลึกสุดของถ้ำสุดท้ายที่ลงกันมาเพียงสองชีวิต     ลึกลงมาในระยะแนวดิ่งกว่า 100 เมตร พลางเช็คระดับออกซิเจนว่าเพียงพอกับภารกิจหรือไม่    ก็ได้พบกับช่องพอดีตัวในมุมสุดท้าย  ช่องทางมันพอดีในระดับที่ว่าต้องรอบสะเอวไม่เกิน 32 เท่านั้น  ไม่งั้นคืออาจจะออกกลับไม่ได้

เมื่อผ่านช่องลงไปได้  ก็ได้พบกับห้องโถงที่ประหลาดจนเกินกว่าจะเป็นถ้ำธรรมดาทั่วไป  ลักษณะโถงคล้ายอยู่ในโดมเพดานเตี้ยไม่ถึง 2 ม.   ที่มุมด้านนึงมีคล้ายแท่นพิธีกรรมบางอย่าง  มันเหมือนมีร่องรอยถูกใช้งานที่ผิดธรรมชาติ  ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้พิจารณาว่ามันคือสิ่งใด  ก่อนจะมีเสียงตะโกนสอบถามจากคู่บัดดี้ที่สแตนบายรอรายงานพื้นที่   ถึงกับลืมที่จะตอบกลับไป  เพราะในใจนั้นทั้งตื่นเต้น  ตระหนก  และเริ่มกลัวกับสิ่งที่พบ  พลางนึกถึงสิ่งที่ได้ยินมา  ที่นึกได้ทันทีคือ  รีบวางไฟฉายลงบนพื้น  วางให้แสงสาดแนวพื้นผิวเพื่อตรวจสอบว่ามีรอยเท้าของใครก่อนหน้านี้หรือไม่   ร่องรอยย่ำในถ้ำนั้นสามารถคงอยู่ได้นานนับสิบปีหรืออาจจะ 100 ปี     แต่ก็ไม่มีเลยสักร่องรอยเดียว  มันใหม่สดทุกตารางเมตร  มีเพียงรอยเท้าของตนเองที่ย่ำเข้ามาจนเห็นได้ชัด
ก่อนจะหันไปเห็นบางอย่างถูกวางบนพื้นที่มุมสุดทาง  ก็ทำให้ยิ่งขนลุก   ก่อนจะรู้สึกตัวมากขึ้นแล้วตะโกนกลับไปยังคู่บัดดี้ว่า "โอเค  เจอบางอย่าง  ขอสำรวจ 5 นาที"