หากย้อนกลับไป เมื่อปีพุทธศักราช 2461 หรือประมาณ 103 ปีก่อน โลกเคยประสบกับสภาวการณ์ระบาดของเชื้อไวรัสมาแล้ว เรียกว่า โรคไข้หวัดใหญ่สเปน (Spanish flu) เกิดจากเชื้อไวรัสโคโรนาชนิด A (H1N1) มีลักษณะคล้ายไข้หวัดนก มีการแพร่เชื้อจากสัตว์มาสู่คน และมีอาการคล้ายกับไข้หวัดทั่วไป คือ เป็นไข้ ไอ จาม คลื่นไส้ ปวดเมื่อตามร่างกาย และท้องเสีย จนมีอาการร้ายแรง ส่งผลให้ผู้ป่วยมีภาวะเลือดออกในส่วนต่างๆ ภายในร่างกาย และเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว สามารถแพร่กระจายได้ทางอากาศ

โดยช่วงเวลากำเนิดโรคนั้น มีการระบาดอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 คนอเมริกันเสียชีวิตราว 675,000 คน มีผู้ติดเชื้อทั่วอเมริกาประมาณ 22 ล้านคน โดยมีการคาดการณ์ในตอนนั้นว่าอาจมีผู้ติดเชื้อทั่วโลกประมาณ 500 ล้านคน คิดเป็น 27 % ของจำนวนประชากรทั่วโลกในตอนนั้นที่มีประมาณ 1.8-1.9 พันล้านคน ภายในระยะเวลาสามปีของการระบาด ทำให้มีผู้เสียชีวิตทั่วโลกไปราว 50 ล้านคน และอาจมากถึง 100 ล้านคน เพราะการเก็บสถิติสมัยนั้นยังไม่แม่นยำและละเอียดเท่าปัจจุบัน

สำหรับในประเทศไทย มีการบันทึกในราชกิจจานุเบกษา ลงวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2462 เล่มที่ 36 หน้าที่ 1193 สรุปความว่า มีผู้ติดเชื้อทั่วประเทศไทยประมาณ 2,300,000 คน โดยประชากรไทยในตอนนั้นมีประมาณ 8,400,000 และมีผู้เสียชีวิตประมาณ 80,000 ราย

ทั้งนี้ โรคไข้หวัดใหญ่สเปนเริ่มลดการระบาดลง ช่วงปลายปี พ.ศ. 2462 และหายไปในปลายปี พ.ศ. 2463 โดยมีข้อสมมติฐานว่า ไวรัสได้กลายพันธุ์ประกอบกับภูมิคุ้มกันของมนุษย์ที่มีวิวัฒนาการขึ้น

จะเห็นได้ว่าการระบาดของไวรัสโคโรนา หรือโควิด-19 ณ ปัจจุบัน ยังคงแพร่ระบาดอย่างต่อเนื่อง เมื่อหากเทียบกับไข้หวัดสเปนแล้วนั้น มีความใกล้เคียงกัน ทั้งในเรื่องการแพร่ระบาด และอาการ ตลอดจนมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากทั่วโลก