เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 26 ต.ค.63 ผู้สื่อข่าว ONB news รายงานว่า ที่บ้านเลขที่ 72/3 หมู่ที่ 1 ต.ปากตะโก อ.ทุ่งตะโก จ.ชุมพร พบนางเพิ่ม คงชล อายุ 83 ปี และ นายชำนาญ คงชล อายุ 57 ปี ลูกชายนางเพิ่ม เมื่อเห็นผู้สื่อข่าวถึงกับออกอาการดีใจ พร้อมทั้งเล่าความลำบากยากจนในชีวิต

สภาพบ้านของคนทั้ง 2 เป็นบ้านเก่ามาก ความกว้าง 2 เมตร ลึก 3 เมตร หลังคากระเบื้องใกล้ผุพัง ทำให้น้ำฝนรั่วเข้าบ้านเวลาฝนตก ผนังบ้านเป็นอิฐบล็อก ภายในบ้านมีเพียงห้องเดียว มีเตียงนอนของ นางเพิ่ม ไม่มีมุ้งกางป้องกันยุง และ ที่นอนเก่าๆ ของนายชำนาญ ที่แขวนเสื้อผ้าที่เก่าขาด แสดงถึงการใช้งานมานานหลายปี ด้านหลังบ้านเป็นห้องครัวมีเพียงเตาถ่านเล็กๆ ส่วนห้องน้ำต้องเดินไปหลังบ้านอีก ร่วม 20 เมตร สภาพบ้านทำให้แทบไม่น่าเชื่อว่าเป็นบ้านของคนที่อาศัยได้ใน จ.ชุมพร

แต่ที่น่าเวทนามากกว่า นั้น คือ นางเพิ่ม ที่มีอายุมาก ทำให้เดินไม่ได้นานนัก สายตาเริ่มมองไม่เห็น และไม่สามารถทำงานอะไรได้อีกแล้ว ส่วนนายชำนาญ ถึงแม้อายุเพียง 57 ปี แต่ตาบอดมองไม่เห็น เห็นแสงเพียงราง ๆ เท่านั้น สภาพร่างกายมีตุ่มขึ้นทั่วทั้งตัว จากอาการภูมิแพ้ แต่ร่างกายยังคงแข็งแรง นอกจากมองไม่เห็นเท่านั้นที่ทำให้ไม่สามารถทำงาน หรือทำสวนได้ อีกทั้งทั้งแม่และลูก มีรายได้จากเงินช่วยคนพิการ และเงินช่วยคนแก่ เดือนละ 1,600 บาท เท่านั้น

นางเพิ่ม กล่าวว่า สายตามองไม่ค่อยเห็น ร่างกายไม่แข็งแรง เดินได้ไม่ไกลมาก ก่อนหน้านี้เคยมีอาชีพเก็บหอยริมแม่น้ำตะโกขาย แต่เดี๋ยวนี้ไมได้ทำอะไรแล้ว นอกจากเงินช่วยคนชราเดือนละ 800 บาท ยายมีลูก 7 คน เสียชีวิตไปแล้ว 1 คน สามีตายไปนานแล้ว ลูกอีก 5 คน ก็มีครอบครัวมีบ้านใกล้กันแต่ทุกคนมีฐานะยากจนมาก หาเช้ากินค่ำ รับจ้างรายวัน ไม่สามารถมาจุนเจือได้มากนัก จึงอาศัยอยู่กับ นายชำนาญ ลูกชาย

ทางด้านนายชำนาญ กล่าวว่า ตามองไม่เห็น หลังจากไปลอกตา ด้วยอาการต้อ หลังจากนั้น 2 ปี ก็มองไม่เห็น แต่ไม่ได้ไปหาหมอเพราะไม่มีเงิน และไม่มีใครไปเฝ้าไข้ที่ รพ. ทำให้มองไม่เห็นมานาน 8 ปี แต่เดิมมีอาชีพรับจ้างทำสวนปาล์ม แต่มองไม่เห็นจึงไม่สามารถทำได้  ถึงแม้ร่างกายยังแข็งแรงก็ยังอยากทำงานหารายได้ อาทิ การเลี้ยงปลา ทำบ่อปลา ถ้ามีผู้ช่วยให้เริ่มต้นได้ ส่วนเรื่องการดำรงชีวิตได้รับความช่วยเหลือจากผู้ที่มีฐานะ และเพื่อนบ้านในละแวกบ้านอาทิ เจ้าของแพปลา ที่ให้ข้าวสารมาสม่ำเสมอ หรือแม่ค้าขายแกงที่นำแกงมาให้แทบทุกวัน แต่ตนเองยังอยากสู้ชีวิตไม่อยากอยู่ว่างๆ ยังอยากทำงาน ที่สามารถทำได้ แต่คิดไม่ออกว่าจะทำงานอะไรในสภาพร่างกายอย่างนี้” 
นายชำนาญ ยังกล่าวอย่างคนที่ไม่ท้อแท้ กับชีวิต รอคอยทางราชการจะเข้ามาชี้แนะนำทางชีวิตให้อีกสักครั้ง คนทั้งสองกล่าวถ้าใครมีเสื้อผ้า สิ่งของเครื่องใช้ที่เหลือใช้ เช่น มุ้ง เครื่องครัว  เครื่องนอน รองเท้า พอจะช่วยเหลือก็บริจาคได้ บ้านตนเองอยู่ห่างจากสะพานข้ามแม่น้ำตะโก เพียง  กม. จะมีสี่แยก มีศาลพ่อตา บ้านก็จะอยู่หลังศาลพ่อตา