โดยนางนันทวรรณ เล่าว่า ผักสีเสียด ดังกล่าวนั้นถือเป็นผักพื้นบ้านที่คนล้านนานิยมนำไปรับประทานกัน ซึ่งจะออกในช่วงเดือนเมษาถึงพฤษภาคม และก่อนหน้านั้นจะออกอยู่บริเวณทุ่งนา ซึ่งสามารถหาเก็บได้ ต่อมาพื้นที่ไร่นา ชาวบ้านส่วนใหญ่จะใช้สารเคมีจึงทำให้ผักสีเสียดดังกล่าวขึ้นน้อยมาก และแทบไม่ขึ้นเลยก็มี แต่พื้นที่บริเวณที่ตัวเองเก็บอยู่ตรงนี้เป็นบ่อปลาที่แห้งขอดและไม่ได้เลี้ยงปลาแล้ว โดยเมล็ดด้วยผักสีเสียด ดังกล่าว หลังจากที่ฤดูฝนจะถูกน้ำชะล้างเมล็ดลงมาอยู่ในบริเวณบ่อ และจะออกเป็นผืนใหญ่จำนวนมาก ซึ่งแต่ละวันในช่วงนี้นั้นตนเองจะเก็บและนำมาจำหน่ายซึ่งเฉลี่ยแล้วจะได้วันละ 30-50 กำหรือมากกว่านั้นถ้าหากมีลูกค้ามาสั่งโดยจะจำหน่ายกำละ 10 บาท สามารถเก็บส่งขายสร้างรายได้ วันละ 300 ถึง 500 บาท ซึ่งลูกค้าจะนิยมรับประทานกันในช่วงนี้ เนื่องจากผักสีเสียดนั้น จะออกยอดอ่อนและหากผ่านพ้นในช่วงนี้ไปแล้ว ผักสีเสียด ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาตินั้นก็จะแก่และยุบตัวลงไป ต้องรอไปอีกรอบหนึ่งปี ถึงจะได้ผักสีเสียดดังกล่าวที่เป็นผักพื้นบ้านมารับประทาน โดยส่วนใหญ่แล้วชาวบ้านจะนำไปลวกจิ้ม กับตำมะม่วง หรือน้ำพริก และนำไปแกงใส่ปลาแห้ง ซึ่งจะเป็นที่นิยมมากในช่วงนี้สำหรับผักสีเสียดดังกล่าว